Amritsar, Rishikesh and Home

Hoi hoi lieve mensen,

Drie maal raden waar ik nu ben. The City of Cheese zoals ik altijd zei. Ik ben weer thuis in Nederland. Misschien heeft mijn reis niet zolang geduurd als iedereen dacht (als ikzelf dacht), maar ik heb zoveel geleerd, zoveel gezien, zoveel gedaan en zoveel gevoeld. Het is voor nu even genoeg. Laat ik eerst nog even vertellen wat ik nog allemaal heb gedaan en waar ik ben geweest.

Ik was op weg naar Amritsar en hier was ik na een duidelijk gesprek met de rikshja (hij wou mij bedonderen) goed aangekomen. En wat had ik een geluk, ik verbleef in het beste hostel die ik heb gehad. Wat een fijne plek was dit. Het was schoon, ik had een warme douche en ze organiseerde ontzettend leuke tours. Op mijn eerste dag trof ik het gelijk ik ging mee met de food tour. Voor het eerst in India heb ik echt lekker gegeten en nog nooit zoveel! We hadden geproefd van wel 16  overheerlijke gerechten! Ook heb ik het geluk gehad dat ik Indiaas heb mogen leren koken van de kokkin des huize. 

Je kan niet naar Amritsar zonder de Golden Temple gezien te hebben. Twee en een half uur heb ik in de rij gestaan voordat we naar binnen konden. Op een gegeven moment dacht ik wat doen we hier we gaan nog geen centimeter vooruit, al een half uur niet! En ik kon geen kant meer op dus wachten maar haha. Iets wat ik hier in India wel geleerd heb wachten, wachten, wachten dus geduld, geduld en nog eens geduld haha. Uiteindelijk drie minuten in de Golden Temple zelf geweest haha. Het was wel mooi om te zien, we zagen dat de gebeden hier live vandaan kwamen en het is verrassend genoeg helemaal goud vanbinnen. Maar de keuken van de Golden Temple vond ik persoonlijk veel indrukwekkender. Hier geven ze te eten aan zo’n 100.000 man op een dag. Allemaal op vrijwillige basis en het gaat er zo gestructureerd aan toe echt wouw! Ikzelf was er tijdens het ontbijt en kreeg chai met toast, maar het avondeten schijnt het beste van India te zijn.

In Amritsar kan je ook naar de border India/Pakistan. Hier ben ik ook geweest, maar eerlijk gezegd kan ik hier niks van begrijpen. Beide legers voeren een soort demonstratie uit, wie er sterker is. Ik was samen met een hele groep waaronder ook een Indiaas meisje. Zij en alle Indiase mensen gingen joelen, aanmoedigen en dansen helemaal uit hun dak. Zoals ik begrepen heb is dat voor hun trots voor India. Maar ik kan het toch niet begrijpen, dit hele gedoe tussen beide landen is niet iets om trots op te zijn lijkt mij.

Na Amritsar ben ik eindelijk met de trein naar Rishikesh gegaan. Vanaf dag 1 in Delhi wil ik eigenlijk al naar Rishikesh en eindelijk was het zo ver. Hier ben ik in totaal ongeveer een kleine twee weken gebleven. Vijf dagen in Laxman Jhula en zeven dagen in de ashram Pool Chatti. Er is hier natuur! De lucht ruikt een stuk frisser, het voelt goed in Rishikesh. Helaas is het ook wat toeristisch aangezien dit de plek voor yoga is, maar dat doet niet af aan de mooie plek. Eén dag hadden we een scooter gehuurd en zijn zo de natuur in gereden opzoek naar watervallen. Dat was echt prachtig, zo genoten! Meerdere ashrams bewonderd. Elke avond hebben ze een soort ceremonie aan de Ganges met vuur en muziek (ik ben de naam vergeten, kan er niet opkomen), maar dat was wel bijzonder om mee te maken. Ook iets meer begrip gekregen over het geloof en de hoeveelheid goden. Voordat ik naar Rishikesh kwam had ik besloten dat ik iets van yoga en meditatie wou gaan doen. Uiteindelijk vertelde een medereiziger mij over Pool Chatti en dit sprak mij meteen aan. Dit was niet zo’n commerciële yogaschool waarbij uiteindelijk maar één uur aan yoga werd gedaan, maar hier werd echt de levensstijl laten zien. Voor zeven dagen was dit mijn dagschema:

Wake-up bell                                        5:30 am.

Meditation                                            6:00 to 6:30 am.

Chanting (zingen)                                6:30 to 6:45 am.

Neti Pot Cleansing (je neus                 6:45 to 7:00 am.

schoonmaken door water in je ene

neusgat te laten stromen en uit je

andere neusgat. Dit ging voor mij

iets te ver om te doen haha)

Pranayama (ademhalingsoefening)       7:00 to 7:15 am.

Yoga asana                                            7:15 to 8:45 am

Breakfast                                                9:00 am

Meditative Walk                                      10:30 to 12:30 pm.

Lunch                                                      12:30 pm.

Tea Time                                                  after lunch

Lecture & Discussion                               3:00 to 4:00 pm.

Yoga asana                                              4:00 to 5:30 pm.

Pranayama                                              5:30 to 5:45 pm.

Temple Pooja                                          Sunset

Chanting & Bhajans                                after Pooja

Dinner                                                     7:30 pm.

Guided Meditation                                   8:30 pm – 9:00 pm

Vroeg opstaan, veel yoga (spierpijn!), veel gezongen en een heleboel stilte. Vanaf negen uur ’s avonds tot één uur de volgende middag was het de bedoeling dat we in stilte doorbrachten. Dit alles geeft heel veel tijd om na te denken. Dat is wel niet de bedoeling, het is de bedoeling om alles los te laten en in het hier en nu te zijn. Maar zoals Lalita Ji zo mooi zegt we hebben allemaal monkey’s in ons hoofd en die zitten nu eenmaal nooit stil. Voor mijn gevoel had ik heel veel monkey’s in mijn hoofd haha, maar eigenlijk voelde het juist wel goed om na te denken over van alles en nog wat. Dit was een mooie en rustige plek om dat de doen. De ashram stond pal langs de Ganges. Hier heb ik wel wat uurtjes doorgebracht. In slaap vielen we met het geluid van de stromende Ganges. Geen wifi en verdere media. Het is een plek om weer even helemaal tot jezelf te komen.

Na een hele mooie maand gereisd te hebben, heb ik toch besloten om naar huis te gaan. Zoals ik al eerder zei het is voor nu even genoeg geweest. Ik heb dingen gedaan die ik nog nooit gedaan heb of gedaan zou hebben. In een tuktuk en een riksja gezeten, motor en kameel gereden in de woestijn, scooter gereden op zoek naar watervallen, offering gedaan aan de Ganges. Een land gezien die ik nog steeds niet helemaal kan begrijpen, maar nu wel veel meer geaccepteerd heb. Zoveel verschillende mensen ontmoet hele lieve mensen die me erdoor heen sleepte als ik het even moeilijk had en ook mensen die het mij af en toe moeilijk maakten. Dankbaar voor deze mensen. Ik heb mezelf weer een stuk beter leren kennen. En reizen is leuk! Dit is zeker niet mijn laatste reis misschien pak ik het al heel snel weer op, misschien laat ik het voor nu een tijdje voor wat het is. Er zijn nog zoveel andere dromen die ik waar wil maken, we zullen wel zien. Voor nu voelt het goed om weer thuis te zijn. Het is zeker niet het einde van mijn reis, die gaat hier in Nederland gewoon verder.

Heel veel liefs en knuffels,